Dag 20: weer thuis
Vrijdag is het een rare dag, op Schiphol hebben we nog wat boodschappen gehaald en thuis zijn we eigenlijk meteen naar bed gegaan. Je slaat een nacht over en er is drie en een half uur tijdsverschil, op de hazenslaapjes na die je in het vliegveld doet. Bij mij gaat dat altijd nog wel redelijk, ik kan eigenlijk overal slapen, maar Arjen heeft vooral film gekeken in het vliegtuig, hij kan zittend niet in slaap komen. ’s Middags als we weer wakker worden roept de plicht, we worden bijgepraat in onze Yogaschool over het wel en wee in de afgelopen drie weken. Morgen begint de nieuwe Yogadocentenopleiding en daar zijn nog een paar aanmeldingen bijgekomen. We maken het lesmateriaal in orde en ik bereid de lessen voor die ik morgen ga geven. We hebben een volle groep, acht leerlingen beginnen morgen met de docentenopleiding niveau 1, die ze in een kort traject gaan volgen van april tot en met juni. Ik heb er veel zin in, het is altijd bijzonder om een groep leerlingen te mogen begeleiden op het Yoga pad. In de afgelopen weken heb ik zelf weer extra bagage gekregen die ik kan gebruiken bij de lessen en de opleidingen. Zo geef ik de volgende dag de leerlingen de oefening mee om dagelijks in Savasana te gaan liggen, het is de eenvoudigste, maar ook meteen de moeilijkste houding die er is. Je gaat liggen op je rug met de voeten iets uit elkaar en de armen een klein stukje van je lichaam, de handpalmen zijn omhoog gedraaid. Het belangrijkste onderdeel is de bewustwording van je lichaam. In gedachten loop je het hele lichaam af en voel je van binnenuit of je echt ontspannen bent en of je alles kan loslaten. Ik heb altijd geleerd dat je dan begint bij je voeten en je benen, omdat je de grote lichaamsdelen het gemakkelijkste kan ontspannen , zo loop je langzaam naar boven en kom je op het laatst bij je hoofd en je gezicht. In India begonnen we bij het hoofd en met name het gezicht. Als je je gezicht kan ontspannen en alles daar bewust kan loslaten is dat de beste start voor Savasana volgens de docenten. Voor de beginnende leerlingen houd ik het voorlopig op onze eigen methode, maar ik ga de aangepaste versie ook zeker invoeren in mijn lessen. De komende weken probeer ik weer in het ritme te komen. We staan voortaan een kwartier eerder op zodat we ’s morgens drie kwartier kunnen mediteren en dat gaat goed. Met het aanpassen aan het gewone leven heb ik meer moeite, het lijkt een soort heimwee naar het leven in India en met name naar de Ashram. Als ik daar ben voel ik me licht en lijkt alles vanzelf te gaan en hier kost alles wat meer moeite. Maar op het plekje waar je nu bent is je taak op deze wereld, ik ga me weer helemaal richten op onze Yogaschool en mijn innerlijke ontwikkeling